معرفی کتاب تربیت بدون فریاد
کتاب تربیت بدون فریاد نوشته‌ی هال ادوارد رانکل کتابی تربیتی با رعایت اصل حفظ خونسردی سعی در آرام کردن دنیا و تربیت بدون فریاد دارد. نویسنده اعتقاد دارد با پیاده کردن اصول اول یعنی حفظ خونسردی روابط میان والدین و فرزندان به شدت تغییر کرده و سرشار از شادی، همکاری، توازن و احترام متقابل خواهد شد.
این کتاب با ترجمه‌ی روان اکرم کرمی و توسط انتشارات صابرین منتشر شده است.
درباره کتاب تربیت بدون فریاد
در کتاب تربیت بدون فریاد تمرکز اصلی برروی خود افراد است تا فرزندان، به این ترتیب با تمرکز والدین بر خود و عمل کردن به گفته‌های خویش است که فرزندان الگوبرداری کرده و زندگی آرامش خود را باز می‌یابد. نویسنده درباره انتخاب نام بدون فریاد برای کتابش بیان می‌کند شاید حفظ خونسردی و فریاد نزدن برای همه والدین دشوار نباشد اما تمام والدین به نوبه خود درگیر کشمکش‌هایی برای تربیت فرزند خویش هستند. همه والدین نگران فرزندان خویش هستند و با خودخوری کردن یا بروز واکنش‌ها بر این نگرانی‌ها متمرکز شده و این واکنش‌هاست که بر انسان غلبه کرده و باعث بروز واکنش‌های جدید و نسنجیده می‌شود. این کتاب در صدد خاموش کردن این نوع واکنش‌های منفی است. واکنش‌هایی چون فریاد زدن، قطع ارتباط یا حتی جبران کردن بیش از اندازه. با بروز واکنش‌های منفی است که والدین باید ابتدا به آرامش خود بپردازند و پس از حفظ آرامش به ارتباط صحیح روی آورده و زمام امور را در دست گیرند. با تمرکز برروی رفتار خویش است که رسیدن به شادی در خانواده میسر می‌شود.
چرا باید این کتاب را بخوانیم؟
با گسترش علم و تنوع در نحوه آموزش و تربیت فرزندان نیاز روزافزون به اصول تربیتی صحیح احساس می‌شود. لذا والدین برای تطابق خود با بهترین نیاز‌های فرزندان و بهترین اصول تربیتی نیاز به مطالعه بیشتر و به روزتر دارند. کتاب تربیت بدون فریاد یکی از این کتاب‌هاست که با دعوت والدین به آرامش و حفظ خونسردی سعی در کنترل امور و تربیت صحیح دارد.
کتاب تربیت بدون فریاد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟
کتاب تربیت بدن فریاد برای تمام مادران و پدرانی که سعی در تربیت فرزندانی خودکفا و مسئول دارند همچنین روانشناسان اصول تربیتی و روانشناسانی که در امر خانواده درمانی تلاش می‌کنند مناسب بوده و پیشنهاد می‌شود. همچنین این کتاب می‌تواند هدیه‌ای بسیار مناسب برای افرادی باشد که سعی دارند روابط میان دوستان و فرزندانشان را تقویت کنند.
بخشی از کتاب تربیت بدون فریاد
«مسئول بودن» به عنوان یک والدِ بدون فریاد تغییری بنیادی در هدف شما به عنوان پدر یا مادر ایجاد می‌کند. مسئول بودن به معنای واقعی یعنی قدرت ایجاد رشدی پایدار و مستمر، نه اِعمال قدرت یا تحکم به اطاعت. مسئول بودن یعنی ترغیب و تشویق فرزندان؛ طوری که آنها به صورت خودانگیخته رفتار کنند.
دوباره تکرار می‌کنم: مسئول بودن یعنی ترغیب و تشویق فرزندان؛ طوری که آنها به صورت خودانگیخته رفتار کنند.
و این مستلزم تغییری اساسی است، تغییر از کنترل رفتار فرزندان به سوی تأثیر گذاشتن بر تصمیم‌گیریهای آنها. هدف شما تأثیرگذاری است. به یاد داشته باشید که شما نباید به جای فرزندتان احساس مسئولیت کنید. شما می‌خواهید همواره توان تصمیم‌گیری آنها را حفظ کنید و محترم بشمارید، حتی اگر مخالف خواست شما باشد. اگر آنها در انتخاب و تصمیم‌گیری آزاد نباشند نمی‌توانند به ارتباط بین انتخابها و پیامدهای آنها پی‌ببرند. بعدا درباره این موضوع بیشتر صحبت خواهیم کرد اما در حال حاضر به تغییر الگویی که باید انجام دهید، توجه کنید: شما به هیچ وجه نباید فرزند خود را به زور وادار به اطاعت و فرمانبرداری کنید. این شیوه تربیتی تنها برای مدت کوتاهی مؤثر است و بذر مشکلات بلندمدت را پرورش می‌دهد. شاید دوست نداشته باشیم این حقیقت را بشنویم اما واقعیت این است.
وقتی سعی می‌کنیم فرزند خود را با زور مجبور به خواسته‌های گهگاه نامعقول خود کنیم، تربیت را تبدیل به صحنه جنگ می‌کنیم. حتی گاه از واژه‌های مربوط به جنگ هم استفاده می‌کنیم: «باید موضع خودت را مشخص کنی.» خواهش من از والدین این است که این عبارت را از گفته‌های خود حذف کنند؛ زیرا این شیوه سخن گفتن تأثیر عجیبی در شکل دادن روابط دارد. اگر ما تعامل خود و فرزندانمان را به صورت یک‌سری مواضع مخالف و مبارزه‌جویانه ببینیم، خواه‌ناخواه به سمت شرایطی گام برمی‌داریم که ما را به جنگ و مبارزه می‌خوانند.
